ارزیابی و بهبود وضعیت فیزیکی در افراد بالای ۶۰ سال و سالمندان

ارزیابی وضعیت تناسب فیزیکی عملکردی برای همه افراد اهمیت دارد.

این ضرورت برای افراد بالای ۶۰ سال و سالمندان که در مرحله تحلیل تدریجی قوای جسمانی و کاهش توانائی عملکرد روزمره خود هستند، بسیار مهمتر است.

بهتر است تمام مردان بالای ۶۰ سال و زنان بالای ۵۰ سال بطور مرتب هر سه سال یکبار توسط یک فیزیوتراپیست مورد ارزیابی قرار گرفته تا در صورت نیاز با دریافت یک برنامه تمرینی، قوای جسمی و تناسب فیزیکی سیستم اسکلتی عضلانی و بدنبال آن تناسب قلبی تنفسی خود را بهبود بخشند.

از سن ۴۰ الی ۴۵ سالگی به بعد، توان جسمی انسان به تدریج دچار افت می شود.

سن شروع افت قوای جسمانی و سرعت آن، بسته به ژنتیک و سبک زندگی فرد متفاوت است.

همچنین این افت در زنان زودتر و در مردان دیرتر آغاز می شود.

تحلیل قوای بدنی از سن ۵۰ الی ۶۰ سال به بعد، سرعت بیشتری پیدا می کند.

این تحلیل قوای جسمانی ممکن است سبب کاهش توانائی در انجام امور شغلی و اجتماعی شده یا به مرور عدم توانائی در انجام فعالیت های مراقبت شخصی و نیز آسیب سیستم اسکلتی عضلانی شود.

یکی از شایعترین آسیبها، زمین خوردن است.

از آنجا که فرایند تحلیل قوای جسمانی سیستم اسکلتی عضلانی به مرور زمان رخ می دهد، افراد متوجه شدت بیش از معمول بودن آن نمی شوند تا زمانی که یا خود را با فرد همسن دارای شرایط جسمی مطلوب مقایسه کنند یا یا ضعف قوای جسمانی آنقدر شدید باشد که برای فرد یا اطرافیانش، ملموس شود.

اما یک فیزیوتراپیست می تواند با انجام برخی تستهای ارزیابی توان جسمی، وضعیت فیزیکی عملکردی سیستم اسکلتی عضلانی (تناسب فیزیکی و عملکردی) افراد بالای ۶۰ سال را بررسی نموده و بر اساس نتایج آن و شرایط فرد، تمرینات ورزشی مناسب برای حفظ وضع موجود و به مرور بهبود توان عملکردی فرد ارایه نماید.

ضمناً می توانید خودتون ۴ تست ساده ای که در اسلایدهای بعدی توضیح داده شده رو انجام دهید.

اگر در بیش از یک تست حد نصاب کافی رو به دست نیاوردید، برای دریافت برنامه تمرینی و ارزیابی بیشتر به فیزیوتراپیست مراجعه فرمائید.

در تست های ارزیابی وضعیت فیزیکی ذیل، حد نصاب ها بطور تقریبی برای یک فرد در محدوده سنی ۶۱ تا ۶۵ سال ذکر شده است.

با افزایش سن، طبیعتاً حد نصاب ها کمی پایینتر خواهد بود.

تست های ارزیابی:

تست شماره یک:

• روی صندلی بنشینید. دستها مثل شکل، روی سینه باشد. به مدت ۳۰ ثانیه بشین و پاشو انجام دهید.
• تعداد دفعات ایستادن را بشمارید و یادداشت کنید.

• حد نصاب قابل قبول  برای زنان حداقل ۱۱ بار و برای مردان حداقل ۱۳ بار است.

تست شماره دو:

• در حالت نشسته روی صندلی، حرکت خم کردن آرنج تا ۹۰ درجه را بمدت ۳۰ ثانیه انجام دهید ( جلو بازو زدن نشسته).
• وزنه برای زنان معادل ۲٫۵ و برای مردان ۴ کیلوگرم باشد.
• تعداد را بشمارید و یادداشت کنید.

• حد نصاب قابل قبول  برای زنان ۱۲ بار و برای مردان ۱۵ بار است.

تست شماره سه:

• مثل شکل زیر روی صندلی در حالیکه یک پا از زانو خم و پای دیگر دراز باشد، بنشینید.
• دست را تا حدی که می توانید به سمت شصت پایی که دراز است، بکشید.
• فاصله نوک انگشت میانی دست تا نوک انگشت شصت پا را اندازه بگیرید و یادداشت کنید.
• سپس پاها را برعکی نموده و به سمت پای دیگر انجام دهید.

• حد نصاب قابل قبول  فاصله برای زنان،حداقل ۱ و برای مردان ۳ سانتی متر است.

تست شماره چهار:

• مثل شکل زیر، یک دست از پایین و دست دیگر را از بالای تنه به پشت بدن خود برده و به سمت یکدیگر بکشید.
• فاصله بین انگشتان میانی دو دست رااندازه بگیرید و یادداشت کنید.
• سپس دستها را برعکس نموده و مجددا انجام دهید.

• حد نصاب قابل قبول فاصله برای زنان، حداقل۳ و برای مردان ۶ سانتی متر است.

تستهای زیادی برای ارزیابی پرفورمنس و وضعیت تناسب فیزیکی و عملکردی بدن خصوصا برای رده های مختلف سنی وجود دارد.

همانطور که مشاهده نمودید، در اینجا برای هرکدام از دو گروه اندام فوقانی و تحتانی یک تست تقریباً قدرتی و یک تست انعطافی ارائه شد.

نکته جالب اینکه حد نصاب در تستهای کششی برای زنان بالاتر و در تستهای قدرتی برای مردان بالاتر است.

بهتر است رای انجام ارزیابی کامل وضعیت اسکلتی عضلانی به فیزیوتراپیست خود مراجعه نمائید.